mələşmə

«Mələşmək»dən f. is. Qoyun mələşməsi, çoban tütəyi; Çəkir uzaqlara xəyalı, yaylaq. A. Ə.. Quzuları qoyunlara qatmışdılar. Bir mələşmə vardı ki, gəl görəsən. R. R..